16 Ağustos 2006

Merhaba

Günler birbiri ardına geçip giderken, etrafımızda olup bitenlere seyirci, çoğu zaman aciz kalıyoruz.Kendi dünyamızdan başka bir dünya olduğunu biliyoruz ama çoğu zaman güvenli,sıcak yaşam alanımızdan uzaklaşmak istemiyoruz.Savaşlar en kötüsü,insanın sokakta karşısına çıksa kanını donduracak anları, bir film karesine bakar gibi izliyoruz.
Acılar ve düşmanlık,kavga ve cinayet insan varolduğundan beri var,hiç istemesekte var ve hep varolacak...Thomas Moore'un 'Ütopya'sında ki gibi bir dünya hiçbir zaman olmayacak...Bazı insanlar güçlü,bazıları güçsüz,bazı insanlar sağlıklı bazıları sağlıksız,bazı insanlar akıllı bazıları akılsız,bazı insanlar merhametli bazıları merhametsiz olmaya devam edecek...Bizler sıradan insanlar olarak, kendimizi iyi insan sınıfından çıkarmamak,yetiştirdiğimiz çocukları da öyle yetiştirmek zorundayız.Yapabileceğimizin en basiti budur.Savaş,kan,açlık,sefalet,keşke hiç olmasa ama var ve biz bunları göre göre,bile bile yaşamak zorundayız...En acısı da bu...Bütün insanların kalplerine sevgi ve merhamet diliyorum Allah'tan her gece...Dualarımız kabul olur umarım...

Ne Çok Şey Olmuş...

 Yine çok uzuun bir aradan sonra kendimi bu sayfada buldum, buranın varlığını bile unutmuştum sanki. Neden yazıyorum onu da pek bilmiyorum a...