Neden bazı insanlar son derece gergin,huzursuz,mutsuzken bazıları tüm güçlüklere rağmen daha azimli,umutlu ve mutlu olabiliyor.Hayata karşı duruşumuz;çocukluğumuzda bize öğretilenler,beraber yaşadığımız insanlardan edindiğimiz tecrübelerimiz ve bir takım genetik özelliklerimizle mi şekilleniyor?
Hep neden biraz daha hırslı biri olmadığımı düşünürüm. Özellikle iş yaşamında,sanki fazla hırslı olmak, diğerlerinin önüne geçmek için birilerinin üzerinde yükselmeyi gerektiriyor.Sanırım bu konuda oldukça başarısızım,yani ekip çalışması gerektiren bir işte uzun yıllar çalışmama, zaman zaman liderlik etmeme rağmen şartlarını kendi belirlediğim bir çerçevede kalmayı tercih ettim.
Eğer seçimlerinizi bilinçli yapıyorsanız sonuçları sizi çok mutsuz etmiyor.Sanırım en çok sevdiğim sözlerden biri olan"Yürümediğin yolu bilemezsin" de yapmadığım seçimler için üzülmeme engel oluyor.
Mutluluğun tanımı herkes için farklı olabilir ama benim için sağlık ve huzur mutluluk için şart,insanın hayattan beklentileri çok yüksek olmadığında hayal kırıklıkları da fazla olmuyor.Sadelik iç huzuru için gerekli,basit yaşamak,yaptığı şeylerle mutlu olmak ve teşekkür etmek(şükretmek).
Bu dünyadan gelip geçerken, arkamızda bilmeyerek olabilir ama bilerek mutsuz insanlar bırakmamalıyız.En azından bu kadarını birbirimize borçlu olduğumuzu düşünüyorum.
Hayat size iyi davransın...
