Dün havacılık camiasında iyi tanınan (benim de simaen tanıdığımı sonra fotoğraflarından anladığım) bir gazeteci motosiklet kazasında hayatını kaybetti. Havacılık haberleri de yaptığım için Rauf Gerz ismini paylaştıklarında hemen bilemedim kim olduğunu. Bu benim ayıbım :(
Ani ölümler çok zordur, kendisine rahmet ve sevenlerine sabır diledim. Sonra biraz araştırma yaptığımda çok güzel bir insanın, bir havacılık sevdalısının, bir gazetecinin, bir şairin, bir hayvan severin, bir radyocunun, bir eşin, bir babanın, bir dostun yitip gittiğini gördüm.
İnternet ve sosyal medyanın sayesinde videolarını izledim, radyo programlarına konuk oldum, bugün, onu daha önce tanımamış olmanın burukluğunu duydum içimde. Elbette tüm insanları tanımak mümkün değil ama "güzel insanların, ardında böyle gerçek hüzünler bırakarak sahneden inmesi" değil mi biraz da hayat?
Hepimizin hayata dair kesinlikle emin olduğumuz tek şey; bir gün ölecek olmamız, sevmeyeni de olabilir insanın, aynı hayat görüşünde olamaz herkes.
Gittiğinde ardında bıraktığın önemli. Güzel insan olabilmek, güzel kalıp, güzel gidebilmek... Ben sadece Rauf Gerz' i onurlandırmak istedim kendimce, gittiğimde bir gün ben de, dilerim yaşadığım hayatı beni tanıyanlar değil sadece, tanımayanlar da onurlandırır. Güle güle Rauf Gerz , yaşama kattıkların için teşekkürler...
