Kızım gençkız oluyor!

Bugün gibi aklımda...Kucağıma ilk aldığım an,dünyalar benim olmuştu.Çok küçük doğmamasına,iri bir bebek olmasına rağmen çok küçücüktü...Daha önce hiç koklamadığım kadar güzel bir kokusu vardı ve bana muhtaç olan ilk insan evladıydı...Bütün gece uyumadan onu seyrettim,göğsümde yattığı yerde masum masum uyudu...Mucize gibi bir şeydi.Halâ da öyle,ona her baktığımda içim titriyor.Evlat böyle bir şeymiş işte.
Santim santim büyüdü,gram gram serpildi.12 yıl nasıl geçti hiç bilmiyorum, 26 Mayıs'ta 13'e girdi.Dünyada en güzel kim diye sorsalar her anne gibi onu görürüm,çünkü benim için ondan daha değerlisi yok.Artık o bana çok muhtaç halleri yok,kendi kararlarını verebiliyor çoğunlukla...İlk gençliğin sancıları tamamen sarmasa da yüreğini,bir genç kız halleri geldi üstüne...
Güzel şey sizden bir parçanın böyle yetişkin olma yolunda yürüdüğünü izlemek, eskiler "dört gözden ayırmasın" derler,budur herhalde anne ve baba için en büyük mutluluk.Sağlıkla,huzurla,mutlulukla dolu günleri olsun tüm çocukların...Dilerim hiç bir anne yavrusunun acısını, sıkıntısını, hüznünü görmesin. Tüm çocuklar mutlu olsun,öyle de yaşasınlar...İyi ki doğmuş benim kızım...